Pytanie nadesłane do redakcji
Jaką pozycję drenażową można zastosować w początkowej fazie leczenia odmy opłucnowej?
Odpowiedziała
lek. med. Iwona Witkiewicz
specjalista chorób płuc
Ordynator Oddziału Chorób Płuc i Gruźlicy Specjalistycznego Szpitala im. prof. A. Sokołowskiego w Szczecinie
Konsultant wojewódzki w dziedzinie chorób płuc i gruźlicy województwa zachodniopomorskiego
Odma opłucnowa to, mówiąc krotko, obecność powietrza w jamie opłucnej związana z uszkodzeniem płuca. Odmę opłucnową leczymy w zależności od jej rozmiarów i od stopnia nasilenia objawów. Im większe nasilenie objawów oraz rozmiar odmy mierzony odległością pomiędzy powierzchnią płuca a ścianą klatki piersiowej, tym agresywniejsze leczenie należy wdrożyć.
W małych odmach wdrażamy leczenie zachowawcze, czyli leczenie spoczynkiem (leżeniem w łóżku) z koniecznością suplementacji tlenem lub bez takiej konieczności w przypadku małych odm bez zaburzeń gazometrycznych.
W większych odmach wdrażamy leczenie chirurgiczne prowadzące do usunięcia powietrza z klatki piersiowej:
- Punkcja opłucnej i aspiracja powietrza
- Drenaż podwodny
- Drenaż ssący
Drenaż zarówno podwodny (bierny), jak i czynny (ssący) polega na założeniu cewnika do jamy opłucnej i biernym (pod wodą) lub czynnym (z wykorzystaniem podciśnienia) usunięciu powietrza z przestrzeni pomiędzy ścianą klatki piersiowej a płucem.
Oba te drenaże nie mają nic wspólnego z drenażem ułożeniowym. Drenaż ułożeniowy to układanie chorego w określonych pozycjach i wykasływanie zalegającej wydzieliny - zwany jest też oczyszczaniem płuc. W drenażu ułożeniowym, który stosuje się w rozstrzeniach płuc i innych chorobach z zaleganiem wydzieliny w drzewie oskrzelowym, chory przyjmuje określone pozycje w zależności od obszaru płuc zajętego przez rozstrzenie.
Nie ma potrzeby drenażu ułożeniowego w odmie opłucnowej i pojęcie drenażu w odmie opłucnowej oznacza jedynie wprowadzenie cewnika (drenu) do jamy opłucnej, czyli, mówiąc popularnie, drenowanie.