Scyntygrafia wentylacyjna należy do badań obrazowych pozwalających ocenić czynność płuc. W badaniu wykorzystuje się pierwiastki radioaktywne (najczęściej izotop technetu, rzadziej ksenonu), emitujące promieniowanie gamma. Radiofarmaceutyk podawany wziewnie dociera do pęcherzyków płucnych. W przypadku zwężenia dróg oddechowych proces ten ulega zahamowaniu lub spowolnieniu. Natężenie promieniowania gamma emitowanego przez radioizotop jest proporcjonalne do ilości izotopu zgromadzonego w obszarze objętym badaniem.
Wskazania do badania to przede wszystkim:
- podejrzenie zatorowości płucnej – badanie uzupełniające
- choroby z towarzyszącym włóknieniem płuc
- nowotwory płuc
- przewlekła obturacyjna choroba płuc
Jak przebiega scyntygrafia wentylacyjna?
Badanie trwa około 1 godziny, jest niebolesne i bezpieczne. Osoba badana wdycha radiofarmaceutyk, zwykle DTPA znakowany technetem-99m. Przez 20 sekund należy wstrzymać oddech, przez kolejne 25 minut oddychać powietrzem z aplikatora. Następnie przez 20 minut gammakamera wykonuje rejestracje promieniowania gamma emitowanego przez rozpadający się radioizotop.
Rejestracja wykonywana jest w 6 płaszczyznach (przedniej, tylnej oraz 2 skosach przednich i 2 skosach tylnych).
Wynik badania drukowany jest na kliszy fotograficznej lub zapisywany w postaci elektronicznej.
Jak przygotować się do badania?
- Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania, wskazane jest dostarczenie wyników zdjęcia rentgenowskiego klatki piersiowej.
- Przed badaniami należy poinformować lekarza o przyjmowanych lekach, ewentualnej ciąży lub karmieniu piersią. Należy także zdjąć wszystkie metalowe ozdoby.
- Do przeciwwskazań bezwzględnych należą ciąża oraz okres karmienia piersią.
- U kobiet w wieku rozrodczym badanie wykonuje się w czasie pierwszych dziesięciu dni cyklu miesięcznego.
Jakie powikłania mogą wystąpić po wykonaniu badania? Jak postępować po badaniu?
Badanie jest bezpieczne. Zastosowany w badaniu radioizotop ulega szybkiemu rozpadowi - okres połowicznego rozpadu technetu-99m wynosi 6 godzin.
Narażenie na promieniowanie jest niewielkie, zwykle mniejsze lub porównywalne do dawki pochłoniętej przez organizm w trakcie dwóch przeglądowych badań radiologicznych klatki piersiowej.
Bardzo rzadko występują przelotne zmiany skórne, metaliczny smak w jamie ustnej, nudności, bóle głowy.
Osoba poddana badaniu nie stwarza niebezpieczeństwa dla osób, z którymi się kontaktuje. Zaleca się jedynie 24-godzinne ograniczenie kontaktu z kobietami w ciąży oraz małymi dziećmi.